MALARSTWO OLEJNE - technika polegająca na posługiwaniu się farbami olejnymi, w którym spoiwem jest głownie olej lniany ( rzadziej makowy lub orzechowy) .
Podłoże: drewno,
blacha, rzadziej papier lub pergamin.
Rodzaje:
KLASYCZNA (warstwowa,
laserunkowa)
·
Rozwijała się od XV/XVI w., następstwo technik
temperowych.
·
Nakładanie na barwną zaprawę (podkład, grunt)
cienkiej, podmalówki temperowej lub olejnej, następnie tzw. imperimitury (warstwy
barwnego werniksu), kilku warstw pół-pokrywających lub przezroczystych
(laserunkowych) farb olejnych albo lejno żywicznych.
·
Wyrafinowana kolorystyka i niezwykła głębia
kolorów.
ALLA PRIMA („od
pierwszego razu”) – od XVIII w.
·
Położenie jednej, nieraz bardzo grubej i
modelowanej ruchem twardego pędzla, ewentualnie szpachli (impasto) warstw
kryjących farb olejnych.
·
Odmianą: pointylizm – stosowana przez Georges’a
Seurata, polega na równomiernym porywaniu powierzchni obrazu, drobnymi,
regularnymi punktami czystej farby.
W XIX i XX w. wraz z ogromna różnorodnością stylów i
kierunków wykształciły się swobodne techniki Alla prima z użyciem różnorakich narzędzi
i materiałów.
 |
|
·
Hieronim Bosch – Ogród rozkoszy ziemskich – 1480
– 90
|
 |
|
·
Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte
Seurata - przykład pointylizmu 1884-1886
|
 |
|
·
Stanisław Wyspiański – Macierzyństwo 1905
|
 |
|
·
Pablo Picasso - Panny z Awinionu 1907
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz