Techniki malarskie - Tempera

TEMPERA – technika malarska, najprostsza i najtrwalsza obok woskowej, znana od starożytności, szeroko stosowano do kon. XV w.; powoli traciła supremację na rzecz techniki olejnej, by odzyskać znaczenie w XIX w..

Spoiwo temperowe: chude lub tłuste.

Cechy: 

*nadaje powierzchni szczególną tonację i żywość barw,

  *tempera niewerniksowana wygląda płasko i lekko połyskuje,
*długo schnie, 

*trudność w uzyskaniu płynnych przejść między kolorami 

* konieczność stosowania kreskowania.

Podłoże (sztywne):  płótno, deska, sklejka, metalowa blacha, przy cienkiej warstwie farby papier. 

Farby: uciera się spoiwo z pigmentem bezpośrednio przed malowaniem. 

·         Spoiwo emulsyjne -  tzn. zawieszone w środowisku wodnym substancję oleiste, żywiczne, tłuszcze lub woski. Do XV w. prawdopodobnie nie oznaczała wszelkie spoiwa ze stopniową przewagą substancji oleistych. 

Trójca Święta, Andriej Rublow, ok. 1410-27

Doni Tondo, Michał Anioł  - 1503 - 04 - renesans

Narodziny Wenus, Sandro Botticelli 1485